(door: Annet van Wijk)
Zoals sommi
gen van jullie wellicht weten, heb ik wel iets met taal. Ik vind het leuk om met taal bezig te zijn, nieuwe talen te leren en taalsystemen te doorgronden (hoe meer, hoe beter), maar ook om in het Nederlands mooie zinnen te vormen en met woorden te spelen.
Momenteel houd ik me echter vooral bezig met het doorgronden van een ander soort taal, namelijk die van baby’s en dreumesen…
Toch is er wel degelijk een overeenkomst tussen deze op het eerste gezicht heel verschillende talen. De enige manier om ze écht goed te leren is je erin onder te dompelen en er heel veel mee bezig te zijn, oftewel oefenen, oefenen, oefenen…
Ik heb pas echt goed Arabisch geleerd toen ik me erin onderdompelde tijdens mijn verblijf in Damascus (daarna werd het ook weer snel minder). Zoals de meeste moeders begrijp ik de taal van mijn dreumes beter dan de meeste mensen, niet alleen door goed naar hem te luisteren, maar vooral door veel tijd met hem door te brengen en in hem te investeren.
Zo is het eigenlijk ook met de taal van de Heilige Geest.
In aanloop naar het Pinksterfeest vraag ik me af in hoeverre ik de taal van de Geest begrijp.
Na Jezus’ hemelvaart zond Hij de Heilige Geest naar zijn discipelen. Ook wij mochten na onze bekering de Geest ontvangen om ons in dit leven op aarde te helpen een toegewijd volgeling van Jezus te zijn. De Heilige Geest wil een relatie met ons aangaan, maar daar moeten we wel in investeren en zijn stem leren verstaan.
Begrijp jij de taal van de Heilige Geest?
De enige manier om dat te bereiken is je erin onder te dompelen en goed naar Hem te blijven luisteren.
Oefenen, oefenen, oefenen…