— door Gaby Schiltmans
Steeds wanneer mensen mij vragen waar ik vandaan kom, zeg ik standaard: “uit Oss” en meteen er achteraan “niet dat ik daar zelf voor gekozen heb, hoor”.
Ik ben er naar toe gewaaid. Eigenlijk heeft God mij gewoon hier neergezet. Dat wist ik al lang, maar warm worden voor Oss….. Ik had nooit iets met Oss.
Sinds ik in Oss ben komen wonen verzon ik excuses om weer terug te kunnen gaan naar Berlijn, mijn geboortestad. Maar God heeft het niet toegelaten. Mijn man Ron is er zelfs van overtuigd dat de Berlijnse muur alleen voor mij is gevallen, omdat dit de voornaamste reden was om niet naar Berlijn terug te gaan. Ik herkende mijn stad na de muurval niet meer.
Het eerste jaar was een nachtmerrie met heel veel heimwee, maar ieder jaar ging het wel iets beter. Gelukkig was onze gemeente Crosspoint mijn tweede familie, maar de inwoners van de stad Oss sloten mij gewoon buiten. Dus een band met de echte Ossenaren kwam er niet echt, ook niet na 28 jaar in Oss gewoond te hebben.
Op de vraag van verschillende mensen waarom we er dan in Oss zijn gebleven, kan ik alleen antwoorden: Het kwam zo uit. Zelfs 2 jaar geleden hebben wij er nog over nagedacht naar Waalwijk te verhuizen, maar ook dit plan hebben wij niet doorgezet. We hebben het gevoel dat we worden vastgehouden.
Tot ik voor kort in de gebedsgroep het lied “God Of This City” hard mee heb gezongen en ik opeens heb beseft dat ik meer van deze stad moest gaan houden. God had mij toch hier neergezet. Enkele dagen daarnaar kreeg ik dan nog de bevestiging toen ik Jeremia 29:7 las.
“Bid voor de stad waarheen ik jullie weggevoerd heb en zet je in voor haar bloei, want de bloei van de stad is ook jullie bloei.”
Inmiddels zie ik Oss anders. Als mijn stad, waar ik nu voor kies om van te houden.
